چکیده
توسعه و رشد کالبدی-فضایی شهر تهران، پیشرفت‌های فن‌اورانه و تغییر سبک زندگی شهروندان در طول دهه‌های اخیر موجب تغییرات فضایی اجتماعی گسترده‌ای شده است که مشکلات و مسائل جدیدی را به دنبال داشته است. ادبیات و روش‌های سنتی برنامه‌ریزی شهری در مواجه با مسائل نوین و حل مشکلات ناشی از این تغییرات که در ابعاد مختلف برنامه ریزی شهری رخ داده است، تا حدودی ناکارآمد و نیازمند بازنگری و تغییر است. امروزه یکی از حوزه‌های مورد بحث، تغییرات ایجاد شده بر نیازها و تقاضاهای نوین در زمینۀ تخصیص زمین و تامین خدمات شهری در سطح شهر تهران است. همین امر ضرورت بازنگری مفهومی در سرانه‌ها را موجب شده که مورد توجه این پژوهش است. این پژوهش با هدف بازنگری در مفهوم سرانه با توجه به تحولات و نیازهای جدید شهر تهران و ایجاد شده است. باز تعریف در مفهوم سرانه باید با توجه به رویکردهای نوین و عدم قطعیت‌ها، از انعطاف‌پذیری قابل‌توجهی برخوردار باشد و پویایی مشهودی هم در محتوای برنامه‌ریزی کاربری زمین و هم در جامعة شهری به‌وجود آورد.
موضوعات
)